Ανθρώπινα δικαιώματα; Τι είναι αυτό;

Οι ακόλουθες ιστορίες είναι πέρα ως πέρα πραγματικές. Για να διαφυλάξουμε την ταυτότητα των συνανθρώπων μας, αλλάχθηκαν τα ονόματά τους.

Η Μαρία εργαζόταν πριν από μερικά χρόνια στο εμπορικό τμήμα μιας εταιρίας. Ζήτησε μετά μακροχρόνια προϋπηρεσία στο ίδιο γραφείο να μετατεθεί σε άλλη θέση χωρίς να μετακινείται για να συναντά εξωτερικούς πελάτες. Ο λόγος ήταν διότι η σκλήρυνση κατά πλάκας που έπαθε σε σχετικά νέα ηλικία την εμπόδιζε να εργαστεί σε αυτή τη θέση. Πράγματι, η Μαρία άρχιζε να εργάζεται σε άλλη θέση, με λιγότερες ευθύνες και πολύ λιγότερες μετακινήσεις. Η Μαρία σήμερα απολύθηκε. Όχι γιατί δεν ήταν καλή στην εργασία της αλλά γιατί οι περιορισμένες ευθύνες που είχε αναλάβει σε συνδυασμό με την επικείμενη παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν "επίτρεψε" στην εταιρία που εργάζεται να της παρέχει αυτή τη θέση ως "ελεημοσύνη".
Σημείωση: Πριν από λίγα χρόνια της είχε ζητήσει η εταιρία να παραιτηθεί. Εκείνη δεν δέχτηκε. Προφανώς τώρα η εταιρία "βρήκε περισσότερους λόγους" για να την διώξει.

Ο Κώστας, εργαζόμενος πατέρας. Την περασμένη εβδομάδα ο γιος του ο Μιλτιάδης, έπαιζε με ένα παιδάκι από την πολυκατοικία. Ο Μιλτιάδης έκανε πως σημάδευε τον φίλο του με ένα πλαστικό πιστόλι, από αυτά που πουλάνε στην ΕΒΓΑ, με το φωτάκι. Ένας γείτονας (που δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και που προφανώς δεν αγαπάει τα παιδιά) τηλεφώνησε στην αστυνομία επειδή προφανώς τον ενοχλούσε το θέαμα και οι φωνές των παιδιών λέγοντας πως κάτω από το σπίτι του είναι ένα παιδί με πιστόλι. Η αστυνομία ήρθε, δεν έκανε καμία έρευνα (για να διαπιστώσει πως το πιστόλι ήταν πλαστικό - του σωρού), καμία ανάκριση. Βούτηξε τον μικρό Μιλτιάδη και τον έβαλε στο κρατητήριο μαζί με τους ενήλικες. Ο πατέρας του αφού έλαβε το τηλεφώνημα από το αστυνομικό τμήμα έντρομος έτρεξε να βγάλει τον 13χρονο Μιλτιάδη από το κρατητήριο. Από τον τρόμο του, δεν έκανε ούτε αγωγές ούτε μηνήσεις.