Πρόβες νυφικού, αγορά παπουτσιών, πρόβα μακιγιάζ και κόμμωσης, αγορά φορέματος, τύπωμα προσκλητηρίων και κατασκευή, αναζήτηση λουλουδιών για τον στολισμό τους όπου θεωρείται απαραίτητο, αναζήτηση γαμπριάτικου κουστουμιού, ζώνης, μανικετόκουμπων και παπουτσιών, και... ο κατάλογος είναι μακρύς.Οι αναζητήσεις, οι αγορές και οι ατελείωτες λεπτομέρειες για τον γάμο μας, μας έχουν γονατίσει κυριολεκτικά από όλες τις απόψεις. Δεν περνάει ούτε μία μέρα που να μην πρέπει να κάνουμε τουλάχιστον μία εργασία για τον γάμο μας. Την μία προκύπτει ένα χαρτί που θέλει μετάφραση από το υπουργείο για να το παραλάβει η Μητρόπολη, την άλλη προκύπτει η αγορά ενός φορέματος για μόστρα μία μέρα πριν τον γάμο.... και σε ενάμιση μήνα παντρευόμαστε.
Πιστεύω πως αν τραβήξει το όλο πράγμα με αυτούς τους ρυθμούς ενάμιση μήνα θα κάνουμε τον μήνα του μέλιτος σε κανέναν Ευαγγελισμό (μπορεί και Αιγινίτιο Resort Palace).
Όλα αυτά τα λέω όχι για να γκρινιάξω αλλά επειδή σήμερα έχω την πρώτη μου πρόβα νυφικού. Τόσο άγχος δεν είχα ούτε όταν μπήκα χειρουργείο για 6ωρη επέμβαση. Διότι στις χαζομάρες αγχώνεσαι και όχι στα σοβαρά. Και όλη μέρα αρνητικές σκέψεις τριβελίζουν το μυαλό μου. Μήπως το νυφικό μου πέσει σαν σακί διότι αδυνάτισα... μήπως τελικά είμαι χάλια με αυτό το νυφικό... διάβασα σε ένα άρθρο πως μία νύφη είχε παραγγείλει ένα νυφικό από τον ίδιο οίκο και όταν της ήρθε μετά από 3 μήνες της ήταν απαράδεκτο και κακοραμμένο....
((βαθιά ανάσα))
Αν αγχωνόμαστε έτσι πριν τον γάμο για μία χαζοπρόβα, στον γάμο τι θα κάνουμε; Με βλέπω στον γάμο με Ardan, Xanax και ένα ποτήρι μόνιμα γεμάτο με ρακή...
